تو  به من خندیدی

 

و نمیدانستی

 

من به چه دلهره از  باغچه همسایه

 

سیب را دزدیدم

 

 

 

باغبان از پی من تند دوید

 

سیب را دست تو دید

 

غضب الوده  به من کرد نگاه .

 

سیب  دندان زده از دست تو افتاد به خاک

 

و تو رفتی و هنوز

 

سال ها هست که در گوش من ارام

 

                                                           ارام

 

خش خش گام تو تکرار کنان

 

می دهد ازارم

 

و من اندیشه کنان 

 

غرق این پندارم

 

که چرا

 

-          خا نه کوچک ما 

-                                      سیب نداشت                                                           حمید مصدق

نظرات 2 + ارسال نظر
یاسمن یکشنبه 9 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 09:26 ب.ظ http://mehrabooni-sedaghat.blogfa.com

من عاشق این شعرم..

محسن یکشنبه 9 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 10:42 ب.ظ http://lcj.blogsky.com/

سلام خیلی عالی به وبلاگ من سر بزن خوشحال میشم منظر شما هستم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد