جایی به اسم زمین  زندگی  میکنیم.

 

چیزی به اسم هوا را نفس میکشیم.

 

و کنار دو پایی به اسم انسان ...........روزگارمان را میگذرانیم.

 

این انسان دو پا در سرش عضوی به نام مغز دارد  که در بعضی انسانها مثل بمب اتم مخرب است و در بعضی مثل گل /زیبایی را به منصه ظهور می اورد.

 

کاش من انسانی سازنده  با قلبی مهربان باشم و هزاران نفر مثل من  شوند .دنیا بهشت شود.

 

ان زمان دیگر نه کودک گرسنه میبینیم  ................کاش خدا شجاعتی دهد که دهانم را باز کنم و بگویم از نا گفته ها

 

که از لال بودنم جامعه ام نیز مثل من خفقان گرفته است.

نظرات 1 + ارسال نظر
kaivan دوشنبه 24 مرداد‌ماه سال 1384 ساعت 01:58 ق.ظ http://www.nanaz-s.blogsky.com

salam
weblogetoon alie
age toonestin ye sar be weblogam bezanin va harfaie ye ashegho bebinin
ya hoooooo

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد