این مطلب نوهین به جامعه پزشکی نیست فقط یک اعتراض است
دیروز با پدرم برای ویزیت به پزشک جراح و متخصص مجاری ادرار و کلیه رفتیم.اهان اینو یادم رفت بگم که خانم منشی این پزشک متعهد و مردم دوست روز قبل با کلی چک و چونه این وقت را به ما داده بود و حالا که به مطب رسیدیم اگر پنج تا مریض رویهم اونجا بودند
.نوبت پدرم شد. رفتیم تو. جناب اقای دکتر ....با فیس و افاده خاص جواب سلام ما را داد و مشغول بررسی سونوگرافی پدرم شد که از قبل اماده داشتیم و همراهمان بود.قاعدتا پدر شست و هشت ساله اینجانب توقع داشت که این پزشک حاذق ابتدا به حرفاش گوش بده اما ایشون فرمودن بعدا خودم می پرسم فعلا به سوال های من جواب بده
.داستان را طولانی نمیکنم .بعد از کلی بررسی (که البته به درد عمه پزشک میخورد) برای مریض حاضر در مطب (که پدر بنده باشن) یک اسکن از شکم /. همینجور نمونه برداری نوشت.
میدونین پدرم بسیار ادم دقیق و موشکافی است .و یک جواب ازمایش را انقدر میخونه و سوال میکنه که همه چی را زودتر از دکتر متوجه میشه.ما از قبل میدونستیم که مسئله پروستات پدر اصلا مهم نیست و در ناحیه شکم هم هیچ مشکلی نداره و این اقا میخواست با بررسی های بودارش یک تومار بلند بالا برامون صادر کنه.خوب امروز به دکتر دیگری مراجعه کردیم وهمه چیزروشن شد. تازه مروز از شوک وارده ان پزشک نازنین حالم جا امده .ان بنده خدایی که سواد نداره یا داره اما دقیق نیست یا دقیقه اما به پزشک اعتماد میکنه تکلیفش چیه؟چرا این پزشک عزیز یا امثال اوکه با تکیه بر مدرکشون تجارت مبکنن درس خوندن؟یه حجره تو بازار تهران با پادویی و عرق جبین باز میکردن و نونش هم از شیر مادر حلال تر بود. 
سر نوشت خویش را باور کن
که باری همان توان نهفته ی توست.
و نرم می شکفد
و زندگی را از ان دست می اراید
که تو خواسته ای.
عقاب فاتح قله های زندگی باش
و مسافر صبور دشتهای بی کران ان
و هم بدین سان است که واژه های (کار)و (زندگی)
معنای اصیل خویش را باز می یابند
و گلبوته های تلاش تو به گل می نشیند.
به دره های عمیق احساس خویش سفر کن
که در انجا کسی را جز خویشتن ((خود))
باز نمیابی.
ذهن ادمی را میتوان به باغی تشبیه کرد که می تواند هوشمندانه کاشته شود یا وحشیانه رشد کند .
همان گونه که باغبان باغش را می درود و از علفهای هرز پاک میکند و در ان گلها و میو های مورد نیاز را میکارد /ادمی نیز باید مراقب ذهنش باشد و ان را از اندیشه های نا پاک و نا درست و نا سودمند بپالاید و گلها و میوه های اندیشه های پاک و درست و سودمند رادر ان بپروراند.